Η πολυκατοικία που παρουσιάζεται έχει γεννηθεί µέσα από την γνωστή και ευρύτατα εφαρµοζόµενη τυπική διαδικασία της “αντιπαροχής”. Περιλαμβάνει στο ισόγειο ανεξάρτητη μόνιμη έκθεση γλυπτικής με πατάρι και στους ορόφους από ένα διαμέρισμα 80 τμ περίπου. Με την ιδέα της τοποθέτησης του “ακάλυπτου” µπροστά επί του κεντρικού δρόμου η σύνθεση λειτουργεί, µέσω της βασικής στερεομετρικής συγκρότησης του δομημένου και κενού χώρου της, σαν ανοιχτή αγκαλιά προς την πόλη και το απέναντι πάρκο “Συγγρού”. Το κτίριο διατηρεί την συνοχή του συνολικού του σχήματος, σε µια σχέση “βάσης”, “κορµού” και “στέψης” όπως συνέβαινε και στην εφαρμογή του Μοντερνισμού του΄30 .